Ik heb het Tapis de Bayeux nog nooit in het echt gezien.

Eén keer was ik onderweg er naar toe, in de enige vakantie waarin ik zelf auto reed. 

we waren er bijna, maar toen ramde ik per ongeluk een benzinepomp bij het achteruit steken, en durfde ik niet meer ook nog een stad in te rijden.

Bibberend ben ik Bayeux voorbij gereden. 

En ik wilde het zo graag zien!

Over een paar jaar gaat het naar Londen. Misschien dat ik het daar ga zien. Met de trein.

Jürgen Peeters schreef een lovende recensie van De zee van meneer Max op de website Tzum.

Kijk voor de hele recensie hier, maar alvast een paar citaten:

...De ware blikvangers in dit stijlvolle prentenboek zijn de fijnzinnige illustraties van Annette Fienieg. Met brede penseelstreken suggereert de illustratrice een dynamisch elan...

...Fienieg slaagt erin om kortstondige ogenblikken op papier tot leven te brengen, en levert daarmee een waar eerbetoon aan de impressionist die Liebermann ook was...

Op zijn website schreef Edward van de Vendel vandaag in de rubriek leestips een mooie recensie van het prentenboek De zee van meneer Max :

vrijdag 27 april 2018

LIEBERMANN - DE ZEE VAN MENEER MAX - Annette Fienieg & Koos Meinderts (Leopold/Gemeentemuseum Den Haag)

Opnieuw een prachtige aflevering in de reeks kunstprentenboeken van uitgeverij Leopold, samen met het Gemeentemuseum Den Haag. Dit keer over de Duitse impressionist Max Liebermann. Het boek is een overtuigende staalkaart van wat Annette Fienieg allemaal in huis heeft: sprekende potloodschetsen, breed geschilderde strand- en binnenhuis-taferelen, en treffende portretten (wie het geluk heeft ooit eens in haar werkplaats te zijn geweest moet beslist haar kinderportretten ook eens gaan bekijken, ze hangen daar aan de muur). Het verhaal van haar man Koos Meinderts leest heerlijk. Schilder Liebermann wil een weesmeisje, Martha, als model en neemt haar mee naar de zee. Hoewel de aanleiding buiten hun eigen werk lag hebben Meinderts en Fienieg er een boek van gemaakt dat naadloos bij hun oeuvre past (Meinderts' titel De zee zien komt er letterlijk in voor). Ze horen tot de beste kinderboekmakers van ons land, en dat bewijst dit boek nog maar eens. 

In het Haagse Gemeentemuseum is, behalve de Liebermann tentoonstelling en een mooie expositie over Art Nouveau, nu ook werk te zien van de Belgische schilder Jean Brusselmans (1884-1953)

Ik kende zijn werk niet, en ik vind het erg wisselend, maar er waren schilderijen bij waar ik wel voor viel.

De interieuren met mensfiguren vind ik mooi, vooral de blauwe zolderkamer met tobberige vrouw, waarvan ook nog andere versies zijn..

Op alle andere doeken hierboven staat mevrouw Brusselmans.

Blijkbaar was Brusselmans -of zijzelf- dol op haar zwartwit geblokte jurk, die zie ik maar liefst 4 keer terug!

Een week geleden hielden we de -zeer geslaagde- tweede 'Kamer 23' bijeenkomst.

Gespreksleider Len Borgdorff (hoofdredacteur van literair tijdschrift Liter) bevroeg dichter Ellen Deckwitz en kinderboekenauteur Edward van der Vendel, en er was muziek van Andrew Vrooman.

Mocht je de Liebermann tentoonstelling in het Gemeentemuseum gaan bezoeken met kinderen, vraag dan bij de balie om de werkbladen die speciaal voor kinderen bij de tentoonstelling zijn gemaakt.

Op deze werkbladen staan allerlei doe-opdrachten, en daarbij zijn illustraties uit ons prentenboek 'De zee van meneer Max' gebruikt.

Ik blijf vandaag nog even bij de kinderportretten.

Dit schilderij van de Britse kunstenaar Peter Blake (1932) zag ik afgelopen vrijdag in Keulen in het Museum Ludwig.

Het is dan wel totaal anders dan de portretten van Sluijters die ik vorige week liet zien, maar ook Blake neemt zijn onderwerp serieus, het doek is niet sentimenteel of echt karikaturaal. 

Ik vind het erg inspirerend.

Museum Ludwig is trouwens een absolute aanrader als je in Keulen bent, evenals het even verderop gelegen Wallraf-Richartz Museum. 

Ik houd heel erg van portretten, dat weet iedereen nu wel.

Op dit moment ben ik zelf bezig met een project met (fictieve) kinderportretten, waarover later meer...

De kinderportretten van de Nederlandse schilder Jan Sluijters (1881-1957) vind ik geweldig.

Het zijn echte kinder-portretten, compleet met poppen en ander speelgoed, maar serieus.

Zondag 22 april is de tweede editie van KAMER 23, een initiatief van Koos Meinderts, Annette Fienieg, en Len Borgdorff.
Gasten zijn schrijver en dichter Ellen Deckwitz en jeugdboekenschrijver Edward van de Vendel.
Zij lezen voor en gaan in gesprek met Len Borgdorff, dichter en hoofdredacteur van literair tijdschrift LITER.
Er is muziek van Andrew Vroomans.

Wanneer: Zondag 22 april 2018
Hoe laat: 15:00
Waar: Prenten & Boeken, Mayerlaan 23, Utrecht (op 5 min. loopafstand van station Utrecht-Overvecht)
Toegang: Gratis

Let op: in verband met de beperkte ruimte is reserveren verplicht: info@koosmeinderts.nl