Voor de Grand Finale van mijn mini-serie over klein drukwerk kan ik het natuurlijk alleen maar over het kleinste, fijnste drukwerk hebben: de postzegel.

Jammer dat het een uitstervende diersoort lijkt te zijn voordat ik er ooit een heb mogen tekenen!

Het staat al jaren op mijn wishlist. En ik heb ook wel eens een velletje van die doe-het-zelf-postzegels gemaakt die je bij post.nl kunt bestellen, maar dat is het toch niet echt.

Ik vraag ook altijd om een velletje mooie postzegels i.p.v. de saaie zegels op een rol.

En nu we het er toch over hebben wil ik ook een pleidooi houden voor echte post. Het zal wel een generatie-dingetje zijn, of valse romantiek, maar een echte envelop met een echte postzegel, handgeschreven natuurlijk, en dan daarin een goed gekozen kaart of (prehistorisch!) een brief, daar kan geen mailtje tegenop!

Mijn voorliefde voor klein drukwerk strekt zich ook uit tot verpakkingsmateriaal.

Op Italiaanse markten koop ik soms bij iedere kraam 1 ingepakte sinaasappel, voor het papiertje.

En zo bewaar ik ook vaak de zakjes waarin ik gekochte dingen meekrijg.

Liefst met onhandige reclameleuzen of tekeningen. En ook lucifer-doosjes kan ik niet weggooien.

Wees gerust, oude kranten etc. gaan gewoon in de papierbak, en ik vervuil nog niet.

Ik heb een grote liefde voor -en een flinke verzameling aan- klein drukwerk, zoals deze fruitpapiertjes.

De oude zijn meestal het mooist, maar in het buitenland vind ik nog wel eens hele fraaie.

Vooral Italiaanse citroenen en bloedsinaasappels zijn vaak mooi ingepakte cadeautjes.

Toen ik een aantal jaren geleden in de prachtige tuin Great Dixter was, kocht ik in de onvermijdelijke shop een (al even onvermijdelijke) theedoek met de afbeelding linksboven.

Als het een tekening zou zijn geweest, zou ik al jaloers zijn geweest op het geduld van degene die hem had gemaakt, maar het blijkt te gaan om een houtgravure van de hand van Sue Scullard, een Engelse kunstenares uit Kent.

Ik ben na een opleiding in lithografie en (droge naald-)etsen juist op zoek gegaan naar de snelste drukmethode die ik kon vinden! Ik heb altijd haast om het eindresultaat te kunnen zien.

Hoewel ik soms heerlijk in the zone kan zijn als ik aan het werk ben, hier zou ik helemaal gek van worden!

(PS: ik denk dat de rechterprent in Sissinghurst te koop is als theedoek)

Nieuw handgeschilderd en -gestempeld ontwerp voor baby T-shirtje.

Baby T-shirtjes zijn te bestellen en kosten €19,50 plus verzendkosten, neem contact met me op via email op deze website.

Ja, ik weet het: zowel over Peter Vos als over de pas verschenen bundel Mussenlust heb ik al eerder geschreven, maar er is weinig zo mooi als de musjes van Peter Vos, en in dit boek zijn de tekeningen ook nog eens in verschillende stadia te zien, doordat de vrouw van Vos zijn schetsen altijd snel even placht te scannen! 

Vos streefde naar het perfecte musje, en ik als fan heb nog geen onvolmaakte gevonden.

Als je van mijn generatie bent, moet je wel onder een steen hebben geleefd, wil je niet het werk van Mary Blair (1911-1978) kennen, al is het maar door haar werk voor Disney studio's.

Zo werkte ze mee aan tekenfilms als Peter Pan en Cinderella.

Ook ontwierp ze muurschilderingen voor paviljoens in Disneyland.

Haar werk past helemaal in de huidige retro-trend, maar is gewoon ook heel erg mooi en sfeervol.

Ik vind vooral haar kleurgebruik fantastisch.

Gistermiddag, 1 september, vond in het Literatuurmuseum in Den Haag de presentatie plaats van de prachtige bundel Mussenlust, met 50 oude en nieuwe gedichten over de huismus, en 150 weergaloze mussen-portretten door Peter Vos.

Het boek, uitgegeven door uitgeverij Müller, is een absoluut juweel!

In het nieuwste nummer van het mooie blad Uppercase ('for the creative and curious') is een illustratie van mij opgenomen, drie luciferdoosjes, bovenaan rechts te zien.

De vraag was om je favoriete verpakking te tekenen.

Ik ben sowieso dol op verpakkings-vormgeving, en speciaal op het piepkleine drukwerk van luciferdoosjes en bijvoorbeeld postzegels.

Af en toe kom ik op internet werk tegen van schilders dat ik nooit in het echt heb gezien, zoals dit werk van de schilder John Elwyn (1916-1997).

Elwyn was een Welshman, en hij schilderde landschappen en scenes in zijn geboortestreek. Zijn werk wordt omschreven als enigszins nostalgisch, en af en toe anekdotisch, dus so far so good!

Zijn motto was een quote van Benjamin Britten: The important things are the local things.

Ik hoop het werk ooit eens in het echt te gaan zien.